Różnice między przemysłową kartoniarką a kartoniarką wykorzystującą ramię robotyczne: W jaki sposób technologia wpływa na proces pakowania

W przemyśle produkcyjnym, szczególnie w branżach opakowaniowych, wybór odpowiedniej maszyny do pakowania odgrywa kluczową rolę w efektywności i wydajności procesu produkcyjnego. Dwa popularne rozwiązania wykorzystywane w pakowaniu produktów do kartonów, to przemysłowe kartoniarki oraz zrobotyzowane kartoniarki. Pomimo że obie maszyny służą do podobnego celu, różnią się one sposobem działania, zastosowaniem i korzyściami, jakie oferują.

Przemysłowa kartoniarka: Tradycyjne podejście do pakowania kartonów

Przemysłowa kartoniarka jest maszyną, która automatycznie składa, wypełnia i zamyka kartony, przygotowując je do transportu lub dystrybucji. Typowa kartoniarka obsługuje standardowo jedną referencję produktu, czyli jeden typ kartonu. Może obsługiwać różne rozmiary i style kartonów, zapewniając elastyczność w produkcji, ale wiąże się to z koniecznością przezbrajania mechanicznego stanowiska.

Przemysłowe kartoniarki są często wykorzystywane w liniach produkcyjnych do pakowania np. produktów spożywczych, farmaceutycznych, kosmetycznych oraz innych, gdzie wolumen produkcyjny jest na bardzo wysokim poziomie. Ze względu na wysoką wydajność rozwiązania kartoniarek mechanicznych zalecane jest do aplikacji kartonów indywidualnych gdzie wydajność kartoniarki jest taka sama jak wydajność całej linii produkcyjnej. Przy założeniu niskiej wariantowości produkcji.

Główne cechy przemysłowej kartoniarki obejmują:

• Automatyczne składanie, wypełnianie i zamykanie kartonów,
• Wysoka wydajność i szybkość pakowania,
• Możliwość dostosowania do różnych rozmiarów i rodzajów kartonów z koniecznością przezbrojeń mechanicznych i regulacji,
• Stosowanie taśm klejących, zszywaczy lub kleju do zamykania kartonów,
• Integracja z innymi elementami linii produkcyjnej, takimi jak napełniarki, etykieciarki i maszyny paletyzujące.
• Gabaryty maszyny kartonującej zależą wprost od najdłuższego wymiaru kartonu oraz od ilości operacji do wykonania na kartonie.

Kartoniarka z ramieniem robota: Nowoczesne podejście do pakowania z automatyzacją

Kartoniarka z ramieniem robota wykorzystuje zaawansowaną technologię. W odróżnieniu od tradycyjnych kartoniarek, które używają rozwiązań mechanicznych do manipulacji kartonami, kartoniarka z ramieniem robota wykorzystuje roboty przemysłowe do składania, wypełniania i zamykania kartonów w sposób realizowany przez program robota. W zależności od potrzeb, możemy dopasować programowo scenariusze produkcyjne pod różnorodne wymogi.

Ze względu na niższą wydajność samego procesu, stosowanie kartoniarek robotycznych zalecane jest na liniach produkcyjnych o zróżnicowanej wariantowości produkcji, gdzie duże znaczenie ma brak przezbrojeń mechanicznych linii. Dodatkowo, kolejnym zastosowaniem kartoniarki robotycznej, jest wykorzystanie jej w miejscu pakowania zbiorczego i paletyzacji (układania kartoniki w duże kartony, oraz duże kartony odkładane na peletę).

Główne cechy kartoniarki z ramieniem robota to:

• Wykorzystanie robotów przemysłowych do manipulacji kartonami
• Możliwość obsługi kilku linii pakowania w tym samym czasie
• Precyzyjne i elastyczne działanie, umożliwiające obsługę różnych typów kartonów i produktów w tym samym czasie, bez potrzeby przezbrajania stanowiska
• Możliwość programowania robotów do realizacji różnych zadań pakowania
• Zwiększona elastyczność i adaptacyjność w porównaniu z tradycyjnymi kartoniarkami
• Gabaryty nie zależą wprost od rozmiaru kartonów oraz ilości operacji.

Podsumowanie: Wybór odpowiedniej technologii pakowania

Wybór między przemysłową klasyczną kartoniarką a kartoniarką robotyczną zależy od wymogów i specyfiki linii produkcyjnej.

Generalizując, kartoniarki klasyczne zalecane będą do aplikacji o niskiej wariantowości i dużej wydajności natomiast kartoniarki robotyczne zalecane będą do aplikacji o wysokiej wariantowości i mniejszych wydajnościach. Ostateczny jednak wybór powinien uwzględniać dodatkowe czynniki takie: jak rodzaj produkowanych kartonów, poziom automatyzacji wymagany w linii produkcyjnej oraz dostępność zasobów finansowych.

Dobór optymalnego rozwiązania powinien odbywać się w dialogu Klient – Producent rozwiązania, tak aby uwzględnić wszystkie aspekty problemu celem spełnienia potrzeb produkcyjnych.